მიხაკი პოპულარულია აიურვედასა და ტრადიციულ ჩინურ მედიცინაში. ისინი ერთხელ მთლიანად შეიყვანეს ინფიცირებულ ღრუში ან გამოიყენეს როგორც ადგილობრივი ექსტრაქტი კბილის ტკივილისა და ანთების შესამსუბუქებლად. ევგენოლი არის ქიმიკატი, რომელიც მიხაკს აძლევს პიკანტურ სურნელს და მკვეთრ გემოს. ქსოვილებზე დატანისას ის ქმნის დათბობის შეგრძნებას, რაც ჩინელი ჰერბალოლოგების აზრით მკურნალობს იანგის დეფიციტს.
სარგებელი და გამოყენება
სანამ მიხაკის ზეთს გამოიყენებთ, ის უნდა განზავდეს. მიხაკის ზეთი არასოდეს არ უნდა წაისვათ ღრძილებზე განუზავებლად, რადგან ამან შეიძლება გამოიწვიოს გაღიზიანება და შეიძლება გამოიწვიოს ტოქსიკურობა. მიხაკის ზეთი შეიძლება განზავდეს ორი-სამი წვეთი ნეიტრალურ მატარებელ ზეთში, როგორიცაა ზეითუნის ზეთი ან კანოლის ზეთი. შემდეგ, ზეთის პრეპარატი შეიძლება წაისვათ დაზიანებულ ადგილზე ბამბის ბურთით ან ტამპონით. თქვენ შეგიძლიათ რეალურად შეინახოთ ბამბის ბურთი რამდენიმე წუთის განმავლობაში, რათა ის უკეთ შეიწოვოს. მიხაკის ზეთის წასმის შემდეგ, თქვენ უნდა იგრძნოთ ოდნავ დათბობის შეგრძნება და გასინჯოთ ძლიერი, თოფის ფხვნილის არომატი. დაბუჟების ეფექტი ჩვეულებრივ სრულად იგრძნობა ხუთიდან 10 წუთში. საჭიროებისამებრ, შეგიძლიათ ხელახლა წაისვათ მიხაკის ზეთი ყოველ ორ-სამ საათში. თუ სტომატოლოგიური პროცედურის შემდეგ თქვენ გაქვთ პირის ღრუს ერთზე მეტი ტკივილი, შეგიძლიათ დაამატოთ რამდენიმე წვეთი მიხაკის ზეთი ჩაის კოვზ ქოქოსის ზეთს და შეატრიალოთ იგი პირში, რომ დაიფაროს. უბრალოდ ფრთხილად იყავით, რომ არ გადაყლაპოთ.
გვერდითი ეფექტები
მიხაკის ზეთი ითვლება უსაფრთხოდ, თუ სათანადოდ გამოიყენება, მაგრამ ის შეიძლება იყოს ტოქსიკური, თუ ძალიან ბევრს გამოიყენებთ ან ძალიან ხშირად იყენებთ. მიხაკის ზეთის ყველაზე გავრცელებული გვერდითი ეფექტი არის ქსოვილის გაღიზიანება, რომელიც იწვევს სიმპტომებს, როგორიცაა ტკივილი, შეშუპება, სიწითლე და წვის (და არა დათბობის) შეგრძნება.